Tom, Rozdzial

 1      1, XIV   |       ubogich, to jakem Cygan, Dżęga chętnie się do tego przyłoży!~
 2      1, XIV   |        i nędzy zamarli i stary Dżęga wkrótce by był za nimi poszedł
 3      1, XIV   |        pamięta, pozwolił, że i Dżęga anioła spotkał. Ach, anioł
 4      1, XIV   |     sobie pracę dochodzić, czy Dżęga nie kłamie, przekonał się
 5      1, XIV   |      już kilka lat minęło, jak Dżęga znów jesiotry i węgorze
 6      1, XIV   |     czapeczkę wykrzyknął stary Dżęga, a Malwina, zapominając
 7      1, XIV   |        Och, nie - odpowiedział Dżęga - to znów inna historia,
 8      1, XIV   |  ciekawość Malwiny wzbudziły i Dżęga, który chętnie rozprawiał,
 9      1, XIV   |      co, moja jejmość kochana, Dżęga się domyślił, że to zapewne
10      1, XIV   |  błogosławi, pomyślałem sobie. Dżęga węgorze poławia, wariat
11      1, XIV   |        sieć moją się wplątał i Dżęga miał czas zawołać na tego
12      1, XIV   |     dać swój z pieniędzmi, ale Dżęga nie chciał przyjąć, bo,
13      1, XIV   |       o nim nie słyszałem.~Już Dżęga przestał był mówić, a Malwina
14      1, XIV   |    Wisłą, biały muślin (jak go Dżęga mianował) i ten nieszczęśliwy,
15      2, XXIV  |     były młynarka z Zieńkowa i Dżęga, ów Cygan, który gdy się
16      2, XXVI  |   starał się ocucić chorego, a Dżęga i młynarka rękaw od sukni
17      2, XXVI  |   wszelką im spokojność truła. Dżęga, więcej mający odwagi, pierwszy
18      2, XXVI  |  osądźcie, kniazie, jak by też Dżęga mógł być czym innym, jak
19      2, XXVI  |   naszych poszło na wędrówkę i Dżęga poszedł z nimi. Z mileśmy
20      2, XXVI  |    piękniejszego w życiu swoim Dżęga nie widział jak to miluchne
21      2, XXVI  | natychmiast uskutecznił. Teraz Dżęga czuje, że zgadzać się na
22      2, XXVI  |       niegodziwym, wtedy nawet Dżęga domyślił się tego poniekąd;
23      2, XXVI  |    było porzucać i żegnając go Dżęga pierwsze i ostatnie w życiu
24      2, XXVI  |        wynajdę, to wtedy stary Dżęga nic nie będzie miał w życiu
25      2, XXVI  |      Ale, mości książę, to, co Dżęga powiedział, jeszcze nic -
26      2, XXVI  |        na jego ramieniu wraz z Dżęgą ujrzała), tegoż Dżęgi wyznanie,
27      2, XXVIII|  Malwinie) pierzaste goździki. Dżęga za zdrowie wszystkich kniaziów
28      2, XXVIII|         żeby wtedy po miesiącu Dżęga nie był węgorzów poławiał,
29      2, XXVIII|      robić wariacją - dokładał Dżęga mrucząc sobie pod nosem.~