Tom, Rozdzial

 1   DoMo       |         czasem korzystnym być może. Zdaje mi się, że przepisy, prawdy,
 2      1, I    |       PIORUN~Teraz co burza minęła, zdaje mi się, że duszno tu w pokoju.
 3      1, II   |         wymaże. Ale, Matko kochana, zdaje mi się stąd słyszeć ciebie
 4      1, IV   |            choć tego nie przyznaje, zdaje mi się nie bardzo być zdrowa
 5      1, X    |       najokropniejszego rozłączenia zdaje się tylko odjazdem na chwilę.
 6      1, X    |        postępkach sądzić, najlepiej zdaje mi się o tym wszystkim jak
 7      1, X    |         niby to trzpiotem tylko być zdaję się, serce jednak moje zawsze
 8      1, XI   |        wzbudził we mnie. Koniecznie zdaje mi się, żem go gdzieś już
 9      1, XI   |          jakiś wyraz, któren mi się zdaje być dawno znajomym. Daremnie
10      1, XI   |          ułożeniu z postacią, która zdaje się być oswojoną ze zwyczajami
11      1, XI   |           dzieje. Prosto i szczerze zdaje się to, a jednak ja, niedopiero
12      1, XI   |           ale mnie coś wszystko się zdaje, że nagłe zjawienie się
13      1, XII  |             patrzy, Malwiną jedynie zdaje się być zajętym. To wszystko
14      1, XII  |          najłaskawszym uprzedzeniem zdaje się życzyć związku wnuka
15      1, XIII |        tańcuje i tak zamyślonym być zdaje się?~- Chciałem tańcować,
16      1, XIV  |             tak wychowanych panien, zdaje mi się, że powinny się tworzyć
17      1, XIV  |          wypełnia, szanowny jej się zdaje, i pomyślała sobie, że bezpiecznie
18      2, XVII |           jeszcze dzieckiem była, i zdaje się, że właściwe jej miejsce
19      2, XVII |     harmonii z panem młodym być się zdaje.~Może z całej tej historii
20      2, XVII |             miną, wszystko bez nich zdaje się czcze, wypłowiałe, bez
21      2, XIX  | najprzyjemniejszą jednak zawsze się zdaje, tak Malwina dnia tego wśród
22      2, XX   |    przytomności gada, że słabość ta zdaje się przyczyną moralną wzbudzona
23      2, XXV  |             ojcze - rzekła - tak mi zdaje się być znajomym, że wątpić
24      2, XXVI |            tajemnicę, która jak się zdaje, wielce mnie obchodzi i
25      2, XXVI |      czyniemy. tobie i Dżędze, gdyż zdaje się, że wy nam brata i wnuka
26      2, XXVII|         serce jego bijąc gwałtownie zdaje się z mężnych chcieć piersi