Tom, Rozdzial

 1      1        |                             TOM PIERWSZY~
 2      1, I     |          lecz otworzywszy oczy, pierwszy przedmiot, któren ujrzała,
 3      1, II    |      już czytał rozdziale i jak pierwszy raz postrzegł Malwinę. Dalej
 4      1, IV    |        nie odebrałyśmy. To jest pierwszy występek; drugi, że Ciocia
 5      1, V     |        być Ludomirowi. Przy nim pierwszy raz doznała przyjemności,
 6      1, V     |      nie znanych wiadomości; on pierwszy w życiu myśli jej rozumiał,
 7      1, VII   | zakrywała serce, spadła raptem. Pierwszy raz Malwina pomyślała, że
 8      1, VII   |     Ludomir mógłby ją porzucić, pierwszy raz uczuła, że z nim i słodycz
 9      1, VIII  |        niej? W tej chwili, gdym pierwszy raz dostrzegł promień szczęścia,
10      1, VIII  |    pisał, postrzec musiałaś, że pierwszy rzut oczu moich na Malwinę
11      1, XI    |        dalej i w krótkim czasie pierwszy raz w moim życiu do wielkiego
12      1, XIII  |   szukała. Drgnęła mimowolnie i pierwszy raz od bytności swojej w
13      2, XV    |       stanie były rzeczy, kiedy pierwszy raz imię Ludomira dało się
14      2, XVII  |    mniej smaku dla niej miały i pierwszy raz może w życiu ciągle
15      2, XXII  |        widywał, ale młodą Wandę pierwszy raz poznał wtedy. Wesołość
16      2, XXV   |     obchodził, w dniu, w którym pierwszy raz poznała, jak silnie
17      2, XXV   |    teraz półtora roku mija. gdy pierwszy raz rzucając siedlisko,
18      2, XXV   |         przyrzec musiałem. Dziś pierwszy raz, znużony kilku bezsennymi
19      2, XXVI  |    Dżęga, więcej mający odwagi, pierwszy też w następujący sposób
20      2, XXVII |      napawały serce jego, gdzie pierwszy raz ukochał, gdzie pierwszy
21      2, XXVII |     pierwszy raz ukochał, gdzie pierwszy raz był kochany, gdzie każdy
22      2, XXVII |     okrywa; tam wyznał kochance pierwszy i ostatni raz nieszczęśliwą
23      2, XXVII |       tobą. W tym jednym słowie pierwszy promień nadziei, pierwsze
24      2, XXVIII|       gdy wkrótce potem Malwina pierwszy raz tam była przyjechała,
25      2, XXVIII|         swego, iż gdy minął ten pierwszy zapał miłości, którym gorzał
26      2, XXVIII|       jego twarzy wyraz smutku. Pierwszy raz to było od momentu ich