Tom, Rozdzial

 1      2, XV  |       rodziców Ludomira.~Historia Taidy przez księżnę W*** Malwinie
 2      2, XV  |         darem była tkliwa czułość Taidy, która równała się wyniosłej
 3      2, XV  |         jej ręki. Niebieskie oczy Taidy wzniecały pożary, których
 4      2, XV  |     Nadeszła wkrótce ta burza dla Taidy, wionęła gwałtownie na poranek
 5      2, XV  |    uczucia duszy i tkliwość serca Taidy dotąd, rzec można, uśpionymi
 6      2, XV  |          którymi szlachetna dusza Taidy z ojczyzną najmocniej się
 7      2, XV  |       wszystko, co go dzieliło od Taidy, długo miłość swoją taił
 8      2, XV  |     pobłażania sposobowi widzenia Taidy w tej mierze. Ale niestety!
 9      2, XV  |       dobrze umiał czytać w sercu Taidy, aby cierpień tego serca
10      2, XV  | natychmiast ostatnim i najmilszym Taidy schronieniem, gdyby stan,
11      2, XV  |           następuje:~Ostatni list Taidy do ojca~"Kiedy te słowa
12      2, XV  |         to jest ostatnie życzenie Taidy. Żyj szczęśliwy! Żegnam
13      2, XV  |           ostatnie wyrazy biednej Taidy i księżna widząc jej rozrzewnienie
14      2, XV  |        świecie.~Przytomni śmierci Taidy byli młynarz i młynarka,
15      2, XV  |           truć wszystkie życzenia Taidy, list ten, co była przed
16      2, XV  |           za jego rozkazem zwłoki Taidy i Ludomira, a syn ich stał
17      2, XVI |          siebie. Żałosna historia Taidy boleśnie ją dotknęła. Dobra
18      2, XVI |    najczulej żałowała tej pięknej Taidy, tej matki Ludomira, którego
19      2, XVI |    niepodobnym. Szczegóły śmierci Taidy nadto wydawały się dowiedzionymi,
20      2, XXII|      względem niepewności śmierci Taidy młynarka oświecić ją będzie
21      2, XXII|          tylko zajęciem się o los Taidy i dlatego ją sobie przebaczała,
22      2, XXII|         było stwierdzenie śmierci Taidy i opisanie we wszystkich
23      2, XXVI|      prawdziwym synem księżniczki Taidy i tym samym wnukiem waszej
24      2, XXVI|   szczegółami śmierci córki jego, Taidy, które bez wątpienia aż
25      2, XXVI|          jesteś ojcem księżniczki Taidy i przyjeżdżasz odbierać