Tom, Rozdzial

 1      1, XI    |     krewnych nie ma tu teraz w Warszawie, napisałam do księżnej W***,
 2      1, XI    |     były jedyne uczucia moje w Warszawie. Prawda też, że do tego
 3      1, XI    |      wśród przepysznego balu w Warszawie. - Ludomirze? - wołała takoż
 4      1, XII   |        CIĄG BYTNOŚCI MALWINY W WARSZAWIE~Źle czy dobrze dzieje się,
 5      1, XII   |        i nikt nie wątpił już w Warszawie o miłości jego ku Malwinie.
 6      1, XII   |      niej kochać nie będzie. W Warszawie poznała, że Ludomir w Dorydzie
 7      1, XII   |       odkryć mogę!~Jak tylko w Warszawie Ludomira poznałam, żal,
 8      1, XII   |  Krzewinie - Wando!... zgasł w Warszawie!... Najsmutniejsze i dziwaczne
 9      1, XII   |   szczęścia, zabawy, którymi w Warszawie widzę otoczonego księcia
10      1, XIII  |       księcia Melsztyńskiego w Warszawie szukała. Drgnęła mimowolnie
11      1, XIII  |      którym dotąd Malwina go w Warszawie widziała, czym tyle jej
12      2, XVI   |       Tobie jest potrzebnym.~W Warszawie, 27 lutego."~Łatwo sobie
13      2, XVI   |       raczej niż wesołego, i w Warszawie nawet wspomniała sobie,
14      2, XVII  | zastanowić. Wątpię, żebyście w Warszawie co ładniejszego mieli. Wyobraź
15      2, XVII  |        od tygodnia nie ma go w Warszawie. Bardzo raptownie wyjechał,
16      2, XVII  |        od czasu bytności jej w Warszawie.~Miłostki tedy księcia Melsztyńskiego,
17      2, XVII  |    odmianami od bytności jej w Warszawie, odetchnęło swobodniej i
18      2, XXII  |       gdyż dawniej często ją w Warszawie widywał, ale młodą Wandę
19      2, XXV   |    woli Boga, na Rusi, jak i w Warszawie znalazłem spokojność duszy,
20      2, XXVII |       i nocą lecąc, stanąłem w Warszawie. Stanąwszy tam, dokąd z
21      2, XXVII |       ani jednej osoby w całej Warszawie kryłem się przez dzień niemal
22      2, XXVII |       najpierwszy raz ujrzał w Warszawie. Ale coś wtedy może wyrzec
23      2, XXVII |     jak, z ogrodu i biegnąc ku Warszawie, spotkawszy piąty pułk ułanów
24      2, XXVIII|  ciężaru nudów znieść dłużej w Warszawie nie niosąc umyśliła nareście