Tom, Rozdzial

 1      1, I    |         zdaje mi się, że duszno tu w pokoju. Dobrze byłoby okno na balkon
 2      1, I    |           moja rada byłaby wrócić do pokoju, bo tu, prócz kataru, niczego
 3      1, I    |              tego wypadku siostrę do pokoju wepchnęła, okiennice i firanki
 4      1, VII  |            suknią wzięła, by wyjść z pokoju, sądząc, że świeże ranne
 5      1, XIII |          Malwiną do drugiego poszedł pokoju i siadłszy na sofie przeciwnie
 6      1, XIII |            nad kominem w drugim było pokoju. Spojrzawszy w zwierciadło
 7      1, XIV  |           jest godzina nauki i tam w pokoju znajdziesz w. pani madam,
 8      1, XIV  |              wkrótce w własnym swoim pokoju opędzić się im już nie będzie
 9      1, XIV  |     draporiów rozmaitych dość było w pokoju. Na sofie gitara w formie
10      1, XIV  |              na stole, wrzawy dość w pokoju. Wszyscy stołownicy razem
11      1, XIV  | najdoskonalszą przeciwnością ciszy i pokoju.~Malwina cofnąć się chciała,
12      2, XV   |        rozdzieli w krainie wiecznego pokoju.~Wieś nikczemna, a raczej
13      2, XVI  |              gdy służący wchodząc do pokoju przerwał jej dumanie mówiąc,
14      2, XX   |          żeby mu wolno było zostać w pokoju Malwiny i pilnować każdego
15      2, XXII |             zebrana była w bawialnym pokoju. Malwina, jak przed rokiem
16      2, XXII |           wszystkie osoby, co były w pokoju, ocknął raptem. Ciotka,
17      2, XXIII|          które każdy miał, prędkiego pokoju i o powrocie tych. co ich
18      2, XXIII|             wojskowy jakiś wszedł do pokoju tak opalony i okurzony,
19      2, XXVI |      spojrzawszy w zakąt ciemniejszy pokoju krzyknęła i bez zmysłów
20      2, XXVI |            twarzach, gdy wchodząc do pokoju tego z jednej strony ujrzeli
21      2, XXVI |     niesłychanie i jak w obłąkaniu z pokoju uciekli. Znak ten był tak
22      2, XXVII|              jeszcze złego zdrowia z pokoju swego nie wychodził, choć