Tom, Rozdzial

 1   DoMo       |       się od dzieciństwa łączyć myśl o Tobie do każdego w życiu
 2   DoMo       | sposobem działać dla szczęścia.~Myśl ta, nader miła sercu mojemu,
 3      1, VIII |      czyniła właśnie wtedy, gdy myśl wiecznego rozłączenia napełniała
 4      1, IX   |        umysł jej zmęczony. Lecz myśl ta, że Ludomir Krzewin opuścił,
 5      1, XI   |   szwaczek i kupców i troskliwa myśl o jutrzejszym moim wstępie
 6      1, XI   |      pierwszej chwili ta jedyna myśl: - Ludomir mnie już nie
 7      1, XII  |       potrzebę niezmienną każdą myśl, każde wrażenie z nim podzielić.
 8      1, XIV  |   brzmieć się zdawały, cofniona myśl w szczęśliwe chwile Krzewina
 9      1, XIV  |        Troskliwość o Ludomira i myśl, jak się zadziwić musiał,
10      2, XV   |   wkrótce przyjedzie. Ledwie tę myśl przypuściła, natychmiast
11      2, XV   |        tej ziemi nie będzie! Ta myśl daje mi odwagę zgłoszenia
12      2, XIX  |         szczęśliwa ta, o której myśl "chyba z życiem stracić"
13      2, XX   |   wszystkich niepewne. Malwino? Myśl, że może przyjdzie zginąć
14      2, XX   |         nad wszystko w świecie, myśl ta okrutna opanowała całą
15      2, XXIII|    wrócił spokojności. Pierwsza myśl jego była o walecznego swego
16      2, XXIII|         W istocie samej ta była myśl Zdzisława, który przy tym
17      2, XXV  |    przynosić moim niepokojom, a myśl, że krew przynajmniej wraz
18      2, XXVI |         dopominać się będziesz, myśl mi przyszła zataić urodzenie
19      2, XXVII|         burzyły serce. Nareście myśl jedna, wracając mu się i
20      2, XXVII|      przyszłość miał działać, a myśl ta była: że ponieważ słychać
21      2, XXVII|    rzucać cię na wieki żądałem. Myśl ta okropna... zabijająca...
22      2, XXVII|      moje wzdrygało się na samą myśl łączenia z nim losu mojego.