Tom, Rozdzial

 1      1, I     |    ocuciły, i Malwina, widząc ją mniej bladą i uśmiechającą się
 2      1, XI    |      mówił, a on zapewne jeszcze mniej, com mu powiedziała, bom
 3      1, XII   |    szczęśliwą. Ach, Wando! nigdy mniej nią nie byłam! Widziałaś
 4      1, XIV   |  okoliczności w sercu jej roiły, mniej sposobna w tej chwili zająć
 5      1, XIV   |         wszystkie te dziewczynki mniej więcej ładne Malwinie się
 6      1, XIV   |     jeden dzielił. W istocie nic mniej sobie nie było podobne jak
 7      1, XIV   |         nie mógł, i wiele innych mniej więcej ciekawych figur stół
 8      2, XVII  |   Zwyczajne zatrudnienia Malwiny mniej smaku dla niej miały i pierwszy
 9      2, XVIII |        tym świecie, i czując się mniej jak ktokolwiek w stanie
10      2, XIX   | przenikało duszę. Uśmiech Armidy mniej był ujmującym, a hoże driady
11      2, XX    |         sprawiał jej trwogę, nie mniej jednak jak Malwina został
12      2, XXIV  |       dość krótkiej chwili coraz mniej będąc strapionym, co dzień
13      2, XXIV  |       będąc strapionym, co dzień mniej żalami ją swymi zatrudniał,
14      2, XXV   |         obdarzył, przedsięwzięła mniej się poddawać troskom i nawykłemu
15      2, XXV   |         marzenia niknące i coraz mniej wyraźne w takowy na koniec
16      2, XXVI  |     puszczy doszliśmy do dąbrowy mniej dzikiej, gdzie trawa usłaną
17      2, XXVI  |           lecz które dlatego nie mniej mocy miało nad jej działaniem)
18      2, XXVIII|         to na przykład przyczynę mniej wesołego humoru księcia
19      2, XXVIII|          postrzegała; ale Wanda, mniej jak siostra wymagająca doskonałości
20      2, XXVIII|          dawała. Ale w kilka lat mniej ładną, mniej świeżą zostawszy
21      2, XXVIII|         w kilka lat mniej ładną, mniej świeżą zostawszy i gdy młodsze
22      2, XXVIII|         ćmiła planety. Florynka, mniej wymyślną będąc niż Malwina