Tom, Rozdzial

 1      1, I     |          jakby krople rosy!~Wówczas chcąc wiedzieć, co było przyczyną~
 2      1, III   |           żałowała spokojności!~Nie chcąc dla żałoby jechać zaraz
 3      1, IV    |            dobrze. Onegdaj Malwina, chcąc go szczególniej poznać,
 4      1, XI    |             ja ci oznajmuję, że nie chcąc grzeszyć przeciw elegancji
 5      1, XII   |             Wandy, gdyż całego, nie chcąc nadużywać cierpliwości czytelnika,
 6      1, XIII  | społeczeństwa go ciągnęły. Ludomir, chcąc wszystkich uprzedzić, leciał
 7      1, XIII  |        trochę zawadzać jej zaczął i chcąc go poprawić poszła do zwierciadła,
 8      1, XIII  |     zamilkła potem znowu zupełnie i chcąc ułagodzić przykrości, które
 9      1, XIII  |           się żegnać z księżną W*** chcąc już do siebie wrócić. Książę
10      1, XIV   |         spodziewaną młodzież, a nie chcąc czasu trawić, uciekła z
11      2, XV    |          myśli swoje, żałując i nie chcąc psuć sobie tego uczucia
12      2, XV    |             stał jej w pamięci. Nie chcąc męża w najokropniejszą rozpacz
13      2, XV    |      nieszczęśliwej córki swojej, i chcąc mieć po niej pamiątkę przepisałam
14      2, XVI   |        wieczora podczas tańców, gdy chcąc poprawić we włosach zsunięte
15      2, XVIII |        oświadczyła, zmięszała się i chcąc wszystko w żart obrócić
16      2, XIX   |         sławy chciwy, przyszłą dolę chcąc tymi słowy wywróżyć nosił
17      2, XXV   |   szczęśliwej wyprawy. Malwina, nie chcąc radości psuć siostrze, nie
18      2, XXV   |            Kozaków był obronił, ale chcąc jak najprędzej przeświadczyć
19      2, XXVI  |             byli folwarku, Malwina, chcąc zakonnika ostrzec wprzódy
20      2, XXVI  |      Zdzisławowi oświadczyć, że nie chcąc przerywać szczęśliwych chwil,
21      2, XXVIII|             nie uczynił wrażenia?", chcąc tym bytność jego w Krzewinie
22      2, XXVIII|         siebie zyskała. Major nasz, chcąc na tej niewdzięcznej zemścić