Tom, Rozdzial

 1      1, I     |  zupełnie już była zemdloną na ręku nieznajomego, który, szczęśliwie
 2      1, II    |      może śmierci wyrwałem, na ręku moim zemdloną wyniosłem,
 3      1, II    |    moim zemdloną wyniosłem, na ręku moim, blisko serca Ludomira
 4      1, II    |   głowa Malwiny spoczywała, na ręku moim zwieszona, podobną
 5      1, VI    |      był zwieszony, trzymała w ręku długi uplot z najpiękniejszych
 6      1, VI    |      obrazowi, a Czas z kosą w ręku, w postaci sędziwego starca,
 7      1, XIII  |  westchnęła. Podparłszy się na ręku, nawiasem w zwierciadło
 8      1, XIV   |      Malwina aksamitny worek w ręku trzymała, ochmistrzyni domyśliła
 9      1, XIV   |   pierzastych, który trzymał w ręku, oddając Malwinie dołożył:~-
10      1, XIV   |     Gospodarz domu z serweta w ręku uwijał się na wszystkie
11      2, XV    |       na zawsze. Skonał na jej ręku, zabierając z sobą do grobu,
12      2, XVII  |       słowa filiżankę, którą w ręku trzymała, Malwina mało co
13      2, XIX   |      jej dnia tego. Trzymała w ręku łańcuch turkusowy, który
14      2, XXII  | oparłszy się o krosna głowę na ręku spuściła i czarne oczy w
15      2, XXV   |        piersiach i biały kij w ręku. dokładnie rozeznać mogła.
16      2, XXV   |      już martwe tylko zwłoki w ręku moich trzymam, lecz po opatrzeniu
17      2, XXV   |       dwa jednakowe trzymała w ręku wieńce. Dała je Malwinie
18      2, XXV   |   istotą prawdziwą. Szukała na ręku swoich owych dwóch pięknych
19      2, XXVI  |      im wstążki różnofarbne na ręku; bo ten znak w kształcie
20      2, XXVI  |       stronie domu zemdloną na ręku ciotki i nie wiedzącą o
21      2, XXVIII|       Marcin dzie-ciom tym, na ręku ich nosząc, długie bajki