Tom, Rozdzial

 1   DoMo       | najmniej doskonałe przypisuję Tobie; lecz serce moje przyzwyczaiło
 2   DoMo       |     dzieciństwa łączyć myśl o Tobie do każdego w życiu wypadku;
 3   DoMo       |        zwróciła mnie znowu ku Tobie, Bracie ukochany! Przekonana
 4      1, II   |    mego przywiązania, żalu po Tobie i tej jakiejś tęsknoty,
 5      1, II   |    nieszczęśliwym (jeśli przy Tobie nieszczęśliwym być można).
 6      1, IX   |     nikt kochać nie będzie? W Tobie moje życie, w Tobie moje
 7      1, IX   | będzie? W Tobie moje życie, w Tobie moje szczęście? a dla Ciebie
 8      1, IX   |     losu mojego... Kiedy przy Tobie będąc, od Ciebie samej zapytany,
 9      1, IX   |     to wyjawienie, bynajmniej Tobie nieużyteczne, najboleśniej
10      1, IX   |    Ludomirze! przysięgam więc tobie i miłości prawdziwej, że
11      2, XV   |  łonie moim spoczywa, polecam Tobie; nie odrzucaj go od siebie,
12      2, XVI  |       moim nieszczęściu, przy Tobie szukać będę ulgi i mocy
13      2, XVI  | dlatego, że raczysz mówić, iż Tobie jest potrzebnym.~W Warszawie,
14      2, XVII | poradzi, a ja będę rad, jeśli Tobie moja rada przyjacielska
15      2, XXI  |  biedne serce zupełnie i przy Tobie może cokolwiek spokojności
16      2, XXI  |  opuściła serce Malwiny.~P.S. Tobie jednej wyjawiłam przyczynę
17      2, XXVI |    krociami dzięków czyniemy. tobie i Dżędze, gdyż zdaje się,
18      2, XXVI |  niezawodnej śmierci wyrwał i tobie jedynie rad bym to życic
19      2, XXVII|       brat twój podobnym jest tobie; strata Malwiny bynajmniej
20      2, XXVII|       pospolitych zdarzeniach tobie jednemu poświęcone były.~-