Tom, Rozdzial

 1      1, I     |        mnie tyczy, nie śmiałbym nikogo mną samym zatrudniać; ale
 2      1, III   |    wyjeżdżała i nie przyjmowała nikogo do siebie, mąż, który rzadko
 3      1, V     |        kogo słuchać i jak nigdy nikogo boleśnie nie obrazić. Ta
 4      1, V     |       bojażń tkliwa Malwiny, by nikogo nic razić boleśnie, przypomina
 5      1, XI    |        mnie nie czekano i ja do nikogo się nie śpieszyłam. Nareszcie
 6      1, XI    |       mogącego się i minuty dla nikogo w świecie pożenować, teraz
 7      1, XIV   |         utrzymywane. Nie widząc nikogo w domu, Malwina weszła do
 8      2, XV    |          Księżna rozkazała, aby nikogo nie przyjmowano, siadły
 9      2, XV    |         próżnością możnego pana nikogo jeszcze tej ręki godnym
10      2, XV    |        z wolą ojca, który nigdy nikogo godnym córki nie znajdując
11      2, XV    |     swojej nie miała, bo ojciec nikogo godnym tego stopnia nie
12      2, XVI   |       miał być mocno chorym, że nikogo widzieć nie chce, że córka
13      2, XXV   | wyjąwszy jedno serce litościwe) nikogo w świecie nie obchodzi.
14      2, XXVI  |   pragnął poznać go; a ponieważ nikogo wtedy nie było, co by takoż
15      2, XXVI  |         że do gospodyni trafi i nikogo nie widząc w tej izbie weszła
16      2, XXVI  |   wymknęła się i nie spotkawszy nikogo z siostrą i ciotką do Krzewina
17      2, XXVII |   przeciągu. Rano ze świtem, by nikogo obudzonego z zamku nie spotkał,
18      2, XXVIII|     pokazały, sławna Doryda, od nikogo nie ulubiona, bo nikogo
19      2, XXVIII|         nikogo nie ulubiona, bo nikogo nie lubiła, od nikogo nie
20      2, XXVIII|        bo nikogo nie lubiła, od nikogo nie żałowana, bo dokuczała