Tom, Rozdzial

 1      1, I   |   ludzi, a sam pobiegł ratować dziecko, które niewinnym sposobem
 2      1, XI  |          Prawdziweż to zepsute dziecko - rzekła mi - ten młody
 3      1, XI  |       go psuć, bo dobre też to dziecko, ale wszelako kobiety i
 4      1, XIV |      tyle, ile rozumiesz, moje dziecko - odpowiedział na to Ezechiel -
 5      1, XIV |       Malwinie dołożył:~- Moje dziecko, przyjmij te kwiaty, które
 6      2, XV  |        do życia póty. póki jej dziecko światła nie ujrzy. Inaczej,
 7      2, XV  |     umierającej nie odrzucisz. Dziecko nieszczęśliwe, które w łonie
 8      2, XV  |   urodziła syna; lecz skoro to dziecko światło ujrzało, matka jego
 9      2, XV  |      tych trzech osób poleciła dziecko, które urodzić miała, mówiąc
10      2, XVII|      Jednak mówią, że to puste dziecko czas już miało kochać i
11      2, XXV |      chciałem ci uczynić, moje dziecko - odpowiedział staruszek -
12      2, XXV |   naszym była klasztorze, moje dziecko, w głębokiej Rusi w zgromadzeniu
13      2, XXVI| umyślił przywłaszczyć sobie to dziecko, i to mi powiedziawszy natychmiast
14      2, XXVI|     Ludomira dokładając, że to dziecko przez Cyganów znalezione,
15      2, XXVI|  jeszcze, nie mogąc nigdy inne dziecko wziąć za niego, gdyż on
16      2, XXVI|    której musiałem porzucić to dziecko, wróciłem się do tej samej
17      2, XXVI|       kiedy się dowiesz, że to dziecko od Cyganów ukradzione, że
18      2, XXVI|       mości, w którym przyszłe dziecko swoje ojcowskiej jego zalecała
19      2, XXVI|        by odzyskać to ukochane dziecko, gdyż on tymczasem (jak
20      2, XXVI|    odbierać po niej zostawione dziecko, niestety, przyznać muszę,