Tom, Rozdzial

 1   DoMo        |           użyteczniejszymi; lecz nie czując w sobie zdolności do uskutecznienia
 2      1, I     |           opiekę.~Alisia, pyszną się czując tą obietnicą, uczepiła się
 3      1, II    |         burzliwe zapędy duszy, która czując się może zdolną do wszystkiego
 4      1, III   | postanowieniu, wstręt nawet i odrazę czując do męża, którego jej radzono,
 5      1, III   |            przyszłemu mężowi, że nie czując żadnego do niego przywiązania
 6      1, XIII  |             przez trafność naturalną czując, że i z płci swojej, i z
 7      1, XIV   |            równie jak i ja myślała i czując tę jakąś niewyrozumiałą
 8      1, XIV   |         najtkliwszej miłości. I sama czując takoż w ten moment, jak
 9      2, XV    |             z rozkoszą przewidywała. Czując się słabszą codziennie,
10      2, XV    |         umierać spokojnie nie mogła. Czując więc, że żyć nie może, wszystkie
11      2, XVIII |             lęka wszelkich tłumaczeń czując, że go wcale nie kocha,
12      2, XVIII |             szukać na tym świecie, i czując się mniej jak ktokolwiek
13      2, XXIV  |       szczęśliwymi, a Malwina, wolną czując się od wszelkiego obowiązku
14      2, XXV   |          poniekąd nimi się zajmować. Czując się szczupłym tylko ogniwem
15      2, XXV   |   społeczeństwa... Będąc niewinnym i czując w sobie chęć i sposobność
16      2, XXVI  |             i sama słabą jeszcze się czując, wraca z ciotką i siostrą
17      2, XXVII |            odzyskania jej wymagał. I czując potęgę i najwyższy kres
18      2, XXVII |             byłem w stanie. Aż nadto czując głęboko tę nieszczęśliwą
19      2, XXVIII|        przymiot teraz w doskonałości czując złączonym do wielu innych