Tom, Rozdzial

 1      1, II    |       nie chce mnie puszczać, póki felczer, którego sprowadzili,
 2      1, II    | jedyna przyjaciółko Ludomira; póki on żyć będzie, póty Cię
 3      1, III   |       zarosły zamek patrzała, póki go tylko dostrzec mogła
 4      1, V     |       waleczny i przynajmniej póki ręka jego zupełnie się nie
 5      1, IX    |  okropną męką taiłem ją póty, póki siły, póki możność wszelka
 6      1, IX    |    taiłem ją póty, póki siły, póki możność wszelka tajenia
 7      1, XII   |    była tym przypadkiem póty, póki inne zapomnieć o nim nie
 8      2, XV    |    był gwałtem do życia póty. póki jej dziecko światła nie
 9      2, XV    |       dzieckiem mieli opiekę, póki ci nie przyjadą, którzy
10      2, XVII  |   zajmują, to niebo na ziemi, póki trwają, wszystko na świecie
11      2, XIX   |   przytomne spektatorki póty, póki nowy widok nie zajął powszechnej
12      2, XX    |       go i nic odstąpił póty, póki ten obejrzawszy chorą nie
13      2, XXII  |       bawić w swym domu póty, póki wojna się nie skończy, dokładając
14      2, XXII  |      nieboszczyka mego męża i póki on żył, pensja regularnie
15      2, XXV   |    tylko dać może wychowanie. Póki żyć będę, póty nie zapomnę
16      2, XXVI  |  poszły i nie odstąpiły poty, póki zupełnie do siebie nie przyszła.
17      2, XXVI  |     że nie opuszczę ich póty, póki ci, co do tego prawo mieć
18      2, XXVIII|       się sądziła być póty... póki major nasz, nasycony dziecinną