Tom, Rozdzial

 1      1, IV  |     zepsuć się nie mogła. Ale niech Ciocia jeździ, niechaj nowo
 2      1, IV  |    może być przydatne nikomu; niech mi więc wolno będzie na
 3      1, V   |   składność do tego znajduję, niech mi wolno będzie szczere
 4      1, V   |   wyobrażenie mojej Malwiny i niech mi będzie wybaczono, jeśli
 5      1, VI  |       się łąką Ludomira.~- O! niech ona przynajmniej czasem
 6      1, VII |       siebie, te słowa jego: "niech ta łąka przynajmniej przypomni
 7      1, IX  |   wszelkie wyrazy uwielbiona? Niech wszystkie błogosławieństwa
 8      1, XI  |  niegdyś dolinach Krzewina! - Niech książę się nie zatrzymuje -
 9      1, XII |    znajdą Malwinę, a przy tym niech sobie wspomną, com im już
10      1, XIII|   progach twoich pozwolisz.~- Niech sobie książę tej pracy nie
11      1, XIV |      najcieńszy. Jutro pewnie niech na dwunastą wygotują dulietkę
12      1, XIV |      z Melsztyna nie posyłał. Niech żyje kniaź z Melsztyna! -
13      1, XIV |       że nikomu nie szkodził, niech go tam Bóg błogosławi, pomyślałem
14      1, XIV |    każdy ma swoje widzimisię, niech go tam Bóg sekunduje! Oddałem
15      1, XIV |   Weźcie go, proszę - mówił - niech i wam przypomina, żeście
16      2, XV  |      te słowa mi powiedział: "Niech księżna będzie łaskawa i
17      2, XV  | odrzucaj, Ojcze mój ukochany! Niech moje dziecię otrzyma miłość
18      2, XVII|      dla siebie go zachowuję; niech czytelnik sądzi podług własnego