Tom, Rozdzial

 1      1, I    |         oddał staraniom jej kobiet i ludzi, a sam pobiegł ratować dziecko,
 2      1, IV   |             nie widać. Tak to wojaże ludzi psują i teraz pojmuję, czemu,
 3      1, VI   |           tymi drzewami było mnóstwo ludzi na rozmaite grona i kupy
 4      1, XI   |               Pełno karet, pojazdów, ludzi różnych spotykałam. Każdy
 5      1, XI   |          zabawy. Ale wkrótce mnogość ludzi, światła, odgłos najweselszej
 6      1, XIV  | wytrzeszczyły i słuchały dalej), dla ludzi starych, schorzałych. -
 7      1, XIV  |            już zmrokiem była okryta. Ludzi było dosyć; Malwina blisko
 8      1, XIV  |            wrócić, tłum wychodzących ludzi tego jej nie dozwolił; Frankowskę
 9      1, XIV  |            była zgubiła. Ulica pełna ludzi, koni, wozów z pompami,
10      2, XV   |             reszty wojska: z garstką ludzi zatrzymał kolumnę nieprzyjacielską
11      2, XIX  |              stanów, i takie mnóstwo ludzi rozsypanych widzieć można
12      2, XX   |            Melsztyńskiego ani swoich ludzi nie poznawała. Felczer oświadczył,
13      2, XXIII|       cieniem spoczywają. Równie i u ludzi nieraz się trafia; niejeden
14      2, XXIII|          upewniali ułani, i rozesłał ludzi na wszystkie strony, żeby
15      2, XXIII|           narazić Malwinę na opaczne ludzi sądzenie, tego nie wiem...
16      2, XXV  |            tam słychać było, mnóstwo ludzi całą tę przestrzeń napełniało;
17      2, XXV  |            położeniu. Zgromadzenie z ludzi prostych i dobrych składa
18      2, XXVI |       boskiej i miłosierdziu dobrych ludzi teraz oddane. Potem śpiącego