Tom, Rozdzial

 1      1, II    |    musiałaś już odebrać, Matko kochana! Oprócz wyrazów mego przywiązania,
 2      1, II    |     się nie wymaże. Ale, Matko kochana, zdaje mi się stąd słyszeć
 3      1, II    |         Już nie powiesz, Matko kochana, że na stroje kobiet nie
 4      1, II    |     tak ujmujący... Ach, Matko kochana! nie powiem już nigdy, że
 5      1, II    |  szczęściu!~Bądź zdrowa, Matko kochana! Ponieważ czarne myśli tłoczą
 6      1, IV    |      ci to opisać, moja Ciociu kochana!~Wczora tedy po śniadaniu
 7      1, IV    |      najprędzej do nas, Ciociu kochana, a wtedy dowiesz się jaśniej
 8      1, VII   |    głosem śpiewać zaczęła:~Być kochaną, jak się kocha,~Znaleźć
 9      1, VIII  |    sierpnia, w Krzewinie~Matko kochana, wybacz, jeśli Twoim radom
10      1, XI    |  twarzy; od wszystkich jest tu kochaną i poważaną i im częściej
11      1, XI    |      czego mam zacząć.~Siostro kochana, troskliwa Twoja przyjaźń,
12      1, XI    |     potrzebują. Daruj, Siostro kochana, jeżeli ufając w pobłażającą
13      1, XIV   |     rozrywki tylko, moja imość kochana. Aż jednego razu, po miesięcznym
14      1, XIV   |     gadał. Na co, moja jejmość kochana, Dżęga się domyślił, że
15      1, XIV   | utracił... Ha, ale, moja imość kochana, każdy ma swoje widzimisię,
16      2, XVI   |           po cóżem tu... Matko kochana, nie śmiałem być u niej...
17      2, XVI   |      zgubił; i tak, moja imość kochana, więcej się nie mogłam dowiedzieć,
18      2, XXVIII|      końca życia od niego była kochaną tą miłością, której wdzięki