Tom, Rozdzial

 1      1, II  |       nieszczęśliwym być można). Czuła twoja nade mną opieka wyobraziła
 2      1, V   |     lubiła, i Malwina mimowolnie czuła (choć sobie jasno nic tłumaczyła
 3      1, VII |          moment tak żywo w sercu czuła, ile Ludomira kochała, że
 4      1, IX  |         jak dalej działać miała. Czuła dobrze, iż rozmawiać często
 5      1, XII |         miłość moja była tkliwa, czuła, ale raczej stworzona, żeby
 6      2, XV  |         się Ludomira spodziewać. Czuła dobrze, że takowego niedbania
 7      2, XVII|         swoim zaburzył trochę tę czułą sielankę. Kuzyn był nieprzytomny,
 8      2, XIX |      śmiały zapęd niejedno serce czułą zadrżało trwogą.~Miejsce
 9      2, XIX |        uczuć wdzięczności, którą czuła się być winną księciu Melsztyńskiemu
10      2, XXI |         którąm dla niego niegdyś czuła, miłość, niestety, którą
11      2, XXI |       chciały inaczej, jak dusza czuła, i rękę swą księciu Melsztyńskiemu
12      2, XXII|        się w Krzewinie znalazła. Czuła i szczera radość, którą
13      2, XXII|  najsłodszą stały się dla serca. Czuła, że te wynurzenia powierzała
14      2, XXII|        Malwina nie mogła nie być czułą i odżywioną przywiązaniem
15      2, XXII|      stanu, w którym serce swoje czuła, nic miała nadziei, by kiedykolwiek
16      2, XXIV| zazdrością (a może i dlatego, że czuła, iż mało kto by go pojął
17      2, XXV |          i przez wdzięczność tak czułą, którą codziennie w sercu
18      2, XXV |        życia z sobą przyniosłem.~Czuła moja opiekunka bojąc się,