Tom, Rozdzial

 1   DoMo        |                        DO MOJEGO BRATA~Nie mam dość miłości własnej,
 2      2, XVIII |          niemal pewną była męża, brata, syna lub kochanka zwycięzcą
 3      2, XXII  |      niemal, bojąc się o syna, o brata, o przyjaciela, jednym słowem,
 4      2, XXIV  |        jakie by przybycie lubego brata sprawić mogło, serce jej
 5      2, XXIV  |        że w nim przyszłego widzi brata, bez żadnej obawy i doświadczenia
 6      2, XXVI  |          schowany nie mógł go od brata rozróżnić.~Nie słysząc przez
 7      2, XXVI  |         książę Melsztyński w nim brata, wasza księcia mość drugiego
 8      2, XXVI  |        gdyż zdaje się, że wy nam brata i wnuka oddajecie.~- Lećmy
 9      2, XXVI  |    przytulonym do serca dziada i brata właściwego, należącym do
10      2, XXVI  |       więcej, wybawicielem tegoż brata, który ustawnie mu powtarzał: "
11      2, XXVI  |          już zawsze Ludomirem, a brata jego księciem Melsztyńskim
12      2, XXVI  |         najdroższych węzłów, dla brata nawet i sam Ludomir nie
13      2, XXVI  | Melsztyński, jedynie odzyskaniem brata zajęty i przy tym ze zwykłą
14      2, XXVII |          siebie i ukochaną przez brata, nie chciał być zawadą w
15      2, XXVII |   uczynić z siebie dla szczęścia brata chciałem... Ale, Malwino,
16      2, XXVII |     Warszawy, gdym ujrzała twego brata, widzieć ciebiem rozumiała;
17      2, XXVII |    rywala nienawidzonego ratuję, brata własnego od śmierci obroniłem.
18      2, XXVIII|  odebranej i która go jedynie od brata różniła. Tymi figlami zaprzątniona