Tom, Rozdzial

 1      1, I     |       upuściwszy z dłoni~Wieniec ku ziemi i oczy spuściła.~Wzrok wtedy
 2      1, II    |             nie ma szczęścia na tej ziemi!... Jest szczęście, może
 3      1, IX    |         dobroci najtkliwszym na tej ziemi jesteś wyobrażeniem, Malwino,
 4      1, IX    |          ostatni, żegnam Cię na tej ziemi, Ty najpierwsze, Ty jedyne
 5      1, XIV   |           pani, dzieci sierotami na ziemi, ale Bóg dobry, który i
 6      2, XV    |             ten kwiat młodzienny ku ziemi schylonym został na zawsze!~
 7      2, XV    |           kochany, Taida już na tej ziemi nie będzie! Ta myśl daje
 8      2, XV    |       błogosławieństwem Ojca na tej ziemi spokojnie stanąć mogła przed
 9      2, XV    |             wiatr północny usłał na ziemi: dziś go widać, a nazajutrz,
10      2, XVII  |           całe zajmują, to niebo na ziemi, póki trwają, wszystko na
11      2, XIX   |            przestrogi. porwał się z ziemi i w najpopędliwszym zapale
12      2, XIX   |            damy siedziały, zebrał z ziemi bukiet Malwiny i w największym
13      2, XX    |        przez resztę bytu swojego na ziemi.~Wtem dumania jej przerwane,
14      2, XX    | nadzwyczajna mieszkańca już nie tej ziemi wyrażać zdawała się. Malwina
15      2, XXI   |           raczej Opatrzność, na tej ziemi jeszcze mnie zatrzymały.
16      2, XXVII |             stopę na tej czarującej ziemi postawił, gdy tym powietrzem
17      2, XXVIII|            granicą jak na ojczystej ziemi znalazła.~Przyjaciel jej,