Tom, Rozdzial

 1      1, XII   |  Malwinie jak Ludomir, w ślubie wnuka własne przewidywał szczęście,
 2      1, XII   |        zdaje się życzyć związku wnuka swego ze mną. Wszystko więc
 3      1, XII   |         dziadowi, który związku wnuka z panią S*** niesłychanie
 4      2, XV    |        niej na świecie. Odebrał wnuka z rąk tych, którzy dotąd
 5      2, XXII  |     Warszawy, który ustaw-nie o wnuka będąc niespokojnym życzył
 6      2, XXII  |     przy niej jedynie oddalenie wnuka osłodzić mu może. Malwina
 7      2, XXII  | odbierając z rąk jej i jej męża wnuka swego Ludomira mającego
 8      2, XXIII |    Zdzisław, sławą i szczęściem wnuka chełpiąc się, sędziwe tym
 9      2, XXIII | Zdzisław życzył zapewne widzieć wnuka przywiezionego do Krzewina,
10      2, XXIII |      przewidywał w tej bytności wnuka większą dla niego łatwość
11      2, XXIV  |        radość, i niecierpliwość wnuka swego, ale Malwina spokojną
12      2, XXIV  |  pociechę uściskania ukochanego wnuka. Trzeba być oddalonym przez
13      2, XXVI  |     wasza księcia mość drugiego wnuka, a ja Płomieńczyka odzyskuję.
14      2, XXVI  |    zdaje się, że wy nam brata i wnuka oddajecie.~- Lećmy do niego -
15      2, XXVI  |        niespodzianym odzyskaniu wnuka używać musi, i sama słabą
16      2, XXVI  |        do domu swojego drugiego wnuka Zdzisław z wdzięcznością
17      2, XXVIII|          że w szczęściu jednego wnuka nie widział przeszkody do