Tom, Rozdzial

 1      1, II   |       może zdolną do wszystkiego najbardziej nad tym cierpi, że srogim
 2      1, IV   |        krótko nie patrzą. Wczora najbardziej to uważałam; muszę ci to
 3      1, VII  | najwięcej by mnie dręczyło, tego najbardziej wytrwać bym nie mogła.~Te
 4      1, XIII |      traciła z tego, co każdy, a najbardziej co książę Melsztyński rozpowiadał.
 5      1, XIV  |  zalecając im ustawnie radami. a najbardziej przykładem, przywiązanie
 6      2, XVI  |        spotkała go u fary, wtedy najbardziej wyraz czułego rozrzewnienia
 7      2, XVII |        nie mogłem; a co mnie zaś najbardziej zadziwiło, to jest, że przyjechawszy
 8      2, XVII |       zwykle, próżność czasem, a najbardziej przekonanie mimowolne jakowegoś
 9      2, XVIII|    uczucia; Malwina właśnie tego najbardziej nie życzyła. Nie mogąc sama
10      2, XVIII|     najszczerszej miłości; teraz najbardziej się lęka wszelkich tłumaczeń
11      2, XIX  |     swoich, a publiczność i damy najbardziej głośno wyrzekały, że raptownym
12      2, XX   |    przyczyną moralną wzbudzona i najbardziej spokojności potrzebuje.
13      2, XX   |         obłąkaniu gorączki lękać najbardziej zdawał się Malwinę, nie
14      2, XXII |   żałowała Malwina, tego uczucia najbardziej żałowała w Krzewinie, gdzie
15      2, XXV  |        doktora. Strwożonym będąc najbardziej tym. że sam mocno słabym
16      2, XXVI |          i duszy; ale życząc już najbardziej zedrzeć zasłonę, która okrywała
17      2, XXVII|         sam rozmawiał z Malwina, najbardziej go rozrzewnił...~Biegnie