Tom, Rozdzial

 1   DoMo        | Jezierskiego itd. opisują zwyczaje naszych ojców i dziadów, lecz bynajmniej
 2      1, V     |          Rozdział V ~CIOTKA~Ciotka naszych dwóch sióstr najlepsza była
 3      1, VIII  |           dzikich odludnych lasach naszych zamknąć się na zawsze, od
 4      1, XI    |        zawsze i z rzędu pierwszych naszych elegantów wymazanym zostaniesz.
 5      2, XIX   |        namiętnościami młodych dusz naszych rycerzy. Pogłoski wojny,
 6      2, XXI   |          Ta bitwa los kraju, sławę naszych współziomków, ale, niestety,
 7      2, XXIII |             natychmiast dziesięciu naszych ułanów nie czekając nawet
 8      2, XXIII |          doprowadził aż na miejsce naszych ułanów, gorliwością swoją
 9      2, XXIII |           dokazując, wspomagany od naszych ułanów, po długiej i krwawej
10      2, XXIII |   gorliwego swego poświęcenia się. Naszych ułanów kilku zginęło, a
11      2, XXIII |            go, gdym spotkał ułanów naszych biegących po felczera. Natychmiast
12      2, XXV   |           doświadczonemu jednemu z naszych braci - z moim młodym przyjacielem
13      2, XXVI  |         granicy tureckiej, kilku z naszych poszło na wędrówkę i Dżęga
14      2, XXVI  |      dzieciątko. Zamiast bania się naszych urwisiowskich figur przybiegł
15      2, XXVI  |          Nieraz w długich marszach naszych sadzałem go na swego konia
16      2, XXVIII|  przesiadywał, równie jak i ciotka naszych dwóch sióstr, która przy