Tom, Rozdzial

 1      1, II   |          zamku. Ręka moja, która mocno jest skaleczoną, zatrzyma
 2      1, XII  | Postrzegłszy, że major Lissowski mocno nią był zajęty, i spodziewając
 3      1, XIV  |         których szkarłatna farba mocno się świeciła, na czarnej
 4      2, XVI  |         w samej istocie miał być mocno chorym, że nikogo widzieć
 5      2, XVIII|          której Zdzisław życzący mocno związku jej z wnukiem kilkakrotnie
 6      2, XVIII|    bluźnierstwo jakie usłyszała, mocno Wandę za to strofowała.~
 7      2, XIX  |          osobliwie ciekawość dam mocno wzbudziły, która to była
 8      2, XIX  |  pożegnał ją i zniknął w tłumie, mocno ją także uderzyło. Do tych
 9      2, XX   |        nie widzi, jednak Malwina mocno chorować może, że dużą bardzo
10      2, XXI  |       dniu nieszczęśliwym Wanda, mocno niespokojna, nie mając przez
11      2, XXV  |        upewniając, że bynajmniej mocno nie czuje się być słabą
12      2, XXV  |       sobie, kto jest, staruszek mocno się ucieszył znajdując w
13      2, XXV  |    nareście nie mogąc się oprzeć mocno raniony padł i sądzi, że
14      2, XXV  |          najbardziej tym. że sam mocno słabym czuć się musi, kiedy
15      2, XXVI |    życząc wracać do chorego, ale mocno jednak ciekawy wiedzieć,
16      2, XXVI |      przyjaźń jogom zasłużył, że mocno Dżęgę pokochał i wkrótce