Tom, Rozdzial

 1      1, II  |    mego, musiałaś już odebrać, Matko kochana! Oprócz wyrazów
 2      1, II  | kobietę, a raczej anioła! Ach! Matko, nic nigdy równego nie widziałem,
 3      1, II  | śnieżną suknię spadały... Ach! Matko! lube to zjawienie ni z
 4      1, II  |     nigdy się nie wymaże. Ale, Matko kochana, zdaje mi się stąd
 5      1, II  |      dobywać.~Już nie powiesz, Matko kochana, że na stroje kobiet
 6      1, II  |    dobry, tak ujmujący... Ach, Matko kochana! nie powiem już
 7      1, II  |        szczęściu!~Bądź zdrowa, Matko kochana! Ponieważ czarne
 8      1, II  |   zasmucać serca. Bądź zdrowa, Matko ukochana, jedyna przyjaciółko
 9      1, VIII|       16 sierpnia, w Krzewinie~Matko kochana, wybacz, jeśli Twoim
10      1, VIII|       jechać każe; jadę jutro.~Matko, czemużeś z dziecinnych
11      1, VIII|    sercu Ludomira! Ale wybacz, Matko! wybacz... dręczę Twoją
12      1, VIII| nieszczęsne wyznałem kochanie! Matko, posłuchaj dalej! W jednym
13      1, VIII|      nieszczęśliwego Ludomira! Matko! jechać trzeba. Jutro równo
14      1, VIII|       nie mogłem nic więcej... Matko? czemuż trzeba było, by
15      2, XVI |       zawsze... po cóżem tu... Matko kochana, nie śmiałem być
16      2, XVI |       dołożone: "Bywaj zdrowa, Matko moja ukochana, daruj zwykłą