Tom, Rozdzial

 1      1, XI   |      uwaga była na tego, co koło Dorydy siedział. Szlachetność i
 2      1, XI   |       czyni mnie surową względem Dorydy, gdyż miłość własną moją
 3      1, XI   |        roku zostaje on w więzach Dorydy, co na jego zwykłą niestałość
 4      1, XI   | wielbicielu, jak mówią, wdzięków Dorydy postrzegłam, poznałam, kogo...
 5      1, XI   |      Ludomira, dziś zaś Ludomira Dorydy, szczęśliwej Dorydy! W ten
 6      1, XI   |     Ludomira Dorydy, szczęśliwej Dorydy! W ten moment wesołość,
 7      1, XI   |        Ludomir, oparty o krzesło Dorydy i nią jedynie zajęty, zdawał
 8      1, XI   |      kolacji zdjęła, by chimerom Dorydy dogodzić, która z drugiego
 9      1, XII  |          tym jedynie upokorzenie Dorydy; starsze, osobliwie zaś
10      1, XII  |         przyprowadził. Zapomniał Dorydy dla Malwiny, zapomni może
11      1, XIII |       tryumfalnie rozdarł suknie Dorydy.~- Już też nic tak niezgrabnego
12      1, XIII |         już tą razą, mimo starań Dorydy i majora Lissowskiego, Ludomir
13      2, XVII |      Ludomira. Udaj się tylko do Dorydy, ona Ci pewnie poradzi,
14      2, XVII |          społeczeństwo zebrane u Dorydy obsiadło stolik do herbaty,
15      2, XVII |          nie będą, że cały układ Dorydy i majora Lissowskiego, żeby
16      2, XVIII|        cierpiała jego zajęcia do Dorydy w czasie przyjazdu swego