Tom, Rozdzial

 1      1, I    |     taki okropny trzask piorunu dał się słyszeć, iż nie można
 2      1, I    |         z chorą jedną ręką, nie dał jej nieść nikomu, lecz na
 3      1, V    |      żadnych trosk ani myśli na dal zaczęła używać z rozkoszą
 4      1, VII  |      Dotąd bez żadnych trosk na dal ani rozwagi, z spokojnością
 5      1, XIII |       Lissowskiego, Ludomir nie dał się uprzedzić i tak manewrował,
 6      1, XIV  |   wrzucił; i pięciu może by nie dał, gdyby zamiast pięknej i
 7      1, XIV  |     wydawał. Dzwon od furty raz dał się słyszeć, a później głuchojednostajne
 8      1, XIV  |        udał, on mnie wysłuchał, dał sobie pracę dochodzić, czy
 9      1, XIV  |      kazał wystawić, zadatek mi dał, bym mógł rybactwem (co
10      2, XV   |      kolumnę nieprzyjacielską i dał czas naszym cofania się.
11      2, XVII |   Wrócił jak najspieszniej, nie dał sobie czasu o nic się wypytać,
12      2, XXIII|      ostatniej potyczce nie był dał jeszcze naszym wygranej.
13      2, XXIII|     heroicznym poświęceniem się dał czas rannemu księciu uchylenia
14      2, XXIII|  księżyc z obłoków się dobywszy dał im poznać pod drzewem zemdlonego
15      2, XXIV | pocieszającej wiadomości mi nie dał. W samej istocie, w drugim
16      2, XXV  |    silniejszym oddychaniem znak dał przecie, że jeszcze żyje.