Tom, Rozdzial

 1      1, III  |     losu (losu, którego zwrot nieszczęśliwy z posłuszeństwa ku ich woli
 2      1, VII  |      wybacz... ależ bo ja tak nieszczęśliwy!...~Malwina, zlękniona,
 3      1, IX   |       moja: nie występny, ale nieszczęśliwy Ludomir niegodzien jest
 4      1, IX   |       anielskiej Malwiny, ale nieszczęśliwy Ludomir nie powinien śmieć
 5      1, IX   | kochać nie będzie Malwiny jak nieszczęśliwy Ludomir! Bądź zdrowa! Raz
 6      1, IX   |    nikt kochać nie będzie jak nieszczęśliwy Ludomir", obfitość łez nic
 7      1, XIV  |      go Dżęga mianował) i ten nieszczęśliwy, którego jedynym był skarbem
 8      2, XV   |      Warszawy.~Ledwo ten krok nieszczęśliwy spełniła, wnet zgryzot roje
 9      2, XV   |    sposób, który im zostawał.~Nieszczęśliwy Ludomir uwielbiając żonę
10      2, XVI  |   Malwina wyczytać mogła: "...nieszczęśliwy jak kiedykolwiek... Doryda
11      2, XVI  |      Jednak nie wiem, czy ten nieszczęśliwy nie większe jeszcze jak
12      2, XX   |       już późna, poniedziałek nieszczęśliwy, i relacje, które każdy
13      2, XXII |    łatwo mogę opisać stan ten nieszczęśliwy, w którym biedni Polacy,
14      2, XXIV |       życie był winien, i los nieszczęśliwy tego nieznajomego i niepospolitego
15      2, XXVII|   uniesieniem zrażoną:~- Ach, nieszczęśliwy - rzekł - cóżem uczynił?