Tom, Rozdzial

 1      1, XI    |      weszło w przysłowie mówić: - nasz Starościc wścibski trochę
 2      1, XI    | znajdziemy do woli (już Starościc nasz gotowy konfident); kto najlepiej
 3      1, XII   |           się skończy... "Już też nasz Ludomir ustatkuje się -
 4      1, XII   |      przekładać cię będzie.~Major nasz, w sercu którego próżność
 5      1, XIV   |   zdziwiony i ładnością ujęty pan nasz, zmieszany trochę, zaczął
 6      1, XIV   |         historia, to ten poczciwy nasz wariat Rózi podarował.~Te
 7      2, XIX   |         te karuzele, którymi wiek nasz zniewieściały lenistwo swoje
 8      2, XXV   |           zastąpić może. Monaster nasz w dzikim, ale pięknym nad
 9      2, XXV   |     podczas wojny dzieje się, ale nasz klasztor przez swoje ubóstwo
10      2, XXVI  |           tedy mówić dalej - cały nasz obóz roztasowanym będąc
11      2, XXVI  |      chętnie do nas i gdy kapitan nasz wziął go na kolana, ten
12      2, XXVI  |          się zaraził; ale kapitan nasz, który już był ozdrowiał.
13      2, XXVI  |         zdarzenie obchodziło, gdy nasz chory młodzieniec, który
14      2, XXVIII|         dla siebie zyskała. Major nasz, chcąc na tej niewdzięcznej
15      2, XXVIII|    sądziła być póty... póki major nasz, nasycony dziecinną jej