Tom, Rozdzial

 1      1, I    |     grzmotów raczej się boisz! Prawda, że dość mocne przez godzin
 2      1, VI   |     powinnaś dziękować, bo ja, prawda, żem szczerą chęć miała
 3      1, IX   | wierzaj mi, wierzaj, bo to tak prawda, jak prawdziwa jest miłość
 4      1, X    |     ciotki swojej i siostry.~- Prawda - mówiła raz ciotka - że
 5      1, XI   |      uczucia moje w Warszawie. Prawda też, że do tego czasu hałas
 6      1, XI   |    kobiety najgorzej go psują? Prawda, że miło go psuć, bo dobre
 7      1, XI   |  podobno tańcować nie miała.~- Prawda, że tak myślałam przed kilką
 8      1, XI   |       to jednak nieodbitą jest prawdą, że Malwina tego cudu dokazała.
 9      1, XII  |       być zajętym. To wszystko prawda, Malwina to wszystko przyznaje.
10      2, XVI  |        dopytać u Dżęgi, czy to prawda, że ten mniemany wariat
11      2, XVII |       nie pisał, mój królu! To prawda; ale wiesz co, o to nie
12      2, XXV  |        jadąc na jej bal; wszak prawda, ciociu? Ale i mnie z sobą
13      2, XXVI |        na świat mu każą, wszak prawda, kniaziu Melsztyński? Mnie
14      2, XXVII|     szczęście winien! Okropne, prawda, miewałem chwile w przeciągu