Tom, Rozdzial

 1      1, VIII |       daleki! Od Malwiny... o nieba?... i kiedyż, w jakiż moment?...
 2      1, VIII |    otwartym, gdzie nic okręgu nieba nie zasłaniało.~- Nigdy -
 3      1, XII  |      może, ten powab, którego nieba czasem udzielają sercom
 4      1, XII  |      Tak też jak litość, to z nieba zesłane uczucie, miłość
 5      2, XV   |        Do tylu darów, którymi nieba Taidę były obdarzyły, jeden
 6      2, XV   | wszelkie wyrazy, który by rad nieba jej przychylić, przymuszony
 7      2, XXVI |      temu nie jest winien, że nieba tu lub tam przyjść na świat
 8      2, XXVII|   czuł, wszędy ją widział, od nieba, od natury całej odzyskania
 9      2, XXVII|  dobiega do ławki - o Boże! o nieba! o wszystkie w przyrodzeniu
10      2, XXVII|    Ludomir i z głębi duszy:~- Nieba litościwe - krzyknął - któreście
11      2, XXVII|     oczy, w których ja zawsze nieba szukałem! Podnieś je bez
12      2, XXVII|   twoich słyszałem, a wtedy i nieba żądać nie będę! "Niewdzięczny!"
13      2, XXVII|    wrzącego w uniesieniu.~- O nieba! - zawołał - i życie mi
14      2, XXVII|      Malwino, karzą mnie może nieba za moje o bracie moim zapomnienie.