Tom, Rozdzial

 1      1, I    |      uderzył. Malwina osłupiała na chwilę, lecz postrzegłszy Wandę,
 2      1, I    |  przejąwszy Malwinę, odjęło jej na chwilę sposobność i moc rozkazania,
 3      1, I    | korzystając z jej uciszenia się na chwilę dozwoliłem sobie błąkać
 4      1, VI   |        swoich pokojów udały się na chwilę, by odświeżyć swoje ubiory;
 5      1, VII  |            tam, gdzie mogą choć na chwilę ujrzeć cel swego kochania.
 6      1, X    |        zdaje się tylko odjazdem na chwilę. Ale gdy dnie, godziny,
 7      1, XIV  |        naszej elegantki i spokojne chwile, które zdawały się panować
 8      1, XIV  |         cofniona myśl w szczęśliwe chwile Krzewina całą czułość serca
 9      2, XVII |        krótkie i przemijające były chwile, a wdzięczność zwykle, próżność
10      2, XX   |          prośby, że Malwiny ani na chwilę nie odstąpi i że nazajutrz (
11      2, XXII |           mijał i czas, którego ni chwile szczęśliwe, ni godziny goryczą
12      2, XXV  |            wrażenie, iż wątpiła na chwilę, czy te marzenia nie były
13      2, XXVII|           przypominałam szczęśliwe chwile Krzewina z lubym pędzone
14      2, XXVII|          Okropne, prawda, miewałem chwile w przeciągu życia mojego.