Tom, Rozdzial

 1      1, I    |            Po tym wylewie czułości wróciwszy do zwyczajnego humoru, z
 2      1, III  |            wieczorami, z polowania wróciwszy, z tymiż samymi sąsiadami
 3      1, III  |          do przytomności nawet nie wróciwszy, w kilka godzin po swoim
 4      1, VII  |          zawsze najprędzej mijają! Wróciwszy w wieczór do siebie, te
 5      1, XIII |             nadzieję i wesołość mu wróciwszy, wróciły go razem do zwyczajnego
 6      1, XIII | powiedziawszy, Malwina wyjechała i wróciwszy do siebie, głowę i serce
 7      1, XIV  |           się zadziwić musiał, gdy wróciwszy do kościoła już jej tam
 8      2, XV   |           nie otworzyła. Raz tylko wróciwszy do przytomności syna swego
 9      2, XVI  |         służący, co z nią chodził, wróciwszy doniósł Malwinie, że podług
10      2, XIX  |            łącząc z odwagą nieraz (wróciwszy z zwycięskich bojów) chodząc
11      2, XXV  |           dziesiątego dnia dopiero wróciwszy do przytomności zaczął wszystko
12      2, XXV  |            uważała, którędy idzie. Wróciwszy do Krzewina niecierpliwie
13      2, XXVII|        Telimeny, opiekunki swojej, wróciwszy, smutek i tęsknoty go nie