Tom, Rozdzial

 1      1, I   |         hałasu i tak bliska śmierci spokojnie w łóżeczku swoim spała.
 2      1, III |             zamku, gdziem kilka lat spokojnie spędziła; jadę do świata,
 3      1, XIV |      zarzucał. Zarzuciwszy czekałem spokojnie i tymczasem oglądałem się
 4      1, XIV |        przed sobą położyła czekając spokojnie, rychło kto z przechodzących
 5      2, XV  |           mogąc zapytała się. Na co spokojnie firanki odsuwając:~- Nikogom
 6      2, XV  |             dwóch zapewnień umierać spokojnie nie mogła. Czując więc,
 7      2, XV  | błogosławieństwem Ojca na tej ziemi spokojnie stanąć mogła przed obliczem
 8      2, XV  |           zwłoki jego matki spoczną spokojnie w grobie.~Jeszcze raz Cię
 9      2, XV  |            dobrotliwe łono twoje!", spokojnie ku niebu jej dusza uleciała,
10      2, XVII|   namiętnością nie będąc wzburzoną, spokojnie korzystać z każdej chwili
11      2, XIX |           za znak miał lwa leżącego spokojnie, który łapę na laurowym
12      2, XXVI|           do życzenia i będzie mógł spokojnie umierać.~Zdzisław i wnuk
13      2, XXVI|        duszę swoją Bogu najlepszemu spokojnie z tego zeszła świata.~Zostawszy