Tom, Rozdzial

 1      2, XXII |     Zdzisława się udając:~- Ach! mości książę - rzekła - książę
 2      2, XXII |          do nóg waszej książęcej mości i udać się w łaskawą jego
 3      2, XXIII| pułkownika piszę do W. Książęcej Mości, aby mu donieść, że książę
 4      2, XXIII|       wszystkim Waszej Książęcej Mości, co wypełniwszy mam honor
 5      2, XXIII|  najgłębszym uszanowaniem~W. Ks. Mości najniższym sługą.~B***,
 6      2, XXVI | pierwszego się obracając:~- Ale, mości książę, to, co Dżęga powiedział,
 7      2, XXVI |          wnukiem waszej księciej mości.~Na te słowa Zdzisław i
 8      2, XXVI |   zasmucać serca waszej księciej mości szczegółami śmierci córki
 9      2, XXVI |     przez nią do waszej księciej mości, w którym przyszłe dziecko
10      2, XXVI |         przyjazd waszej księciej mości do Zieńkowa dodał strachu
11      2, XXVI |    gniewu i żalu waszej księciej mości, jak się dowiesz, że drugi
12      2, XXVI |     przebłagania waszej księciej mości usilnie wzywam, otóż to
13      2, XXVI |          wnukiem waszej księciej mości, wszystko to zebrane nieodwłocznie