Tom, Rozdzial

 1      1, III | mimowolnie łagodzić umie wszelkie troski i które potrafiło jej czasową
 2      1, V   |       zapominała, że jakiekolwiek troski mogą być na świecie. Talentom
 3      1, VII |   rozsądkiem rozwinęła, tysiączne troski, bojaźni, żale, których
 4      1, VII |       ścisnęła. Ach! nigdy skryte troski boleśniej się nie czują
 5      1, X   |          widząc, że tym pomnażała troski tyle dla siebie tkliwych
 6      2, XXII|        których z ufnością zupełną troski, bojaźń, marzenia, błędy
 7      2, XXII|           dzieliła, łagodziła jej troski przychylnością, staraniem,
 8      2, XXII|       tylko było w jej mocy, gdyż troski jej natychmiast się pomnażały.
 9      2, XXII|     którego wszystkie obijały się troski!~Jednego wieczora społeczność
10      2, XXIV|     zapominając nawet trochę owej troski nad losem swego wybawiciela.
11      2, XXIV|           zwierzycielką wszystkie troski serca swego. Ale w dość
12      2, XXV |    wszystkie teraźniejszego życia troski zapominać uczy.~Malwina