Tom, Rozdzial

 1      1, I    |     może od Wandy życzyła, dom swój Ludomirowi ofiarować, wahała
 2      1, III  |     śpiewać, łącząc młody głos swój z poważną organów harmonią.
 3      1, VII  |     najśpieszniej uciec, welum swój, łzami jej jeszcze zmoczony,
 4      1, IX   |       tej tajemnicy, którą los swój i wszystkie postępki okrywasz!"~
 5      1, XI   |        żebyście zawsze interes swój właściwy rozumiejąc nie
 6      1, XIII |    sposób najpewniejszy dowcip swój okazać. Mylił się w tym,
 7      1, XIV  |      czekaj daremnie, oto masz swój bilet, bo ja dziś na gitarze
 8      1, XIV  | przypomnę. Worek chciał mi dać swój z pieniędzmi, ale Dżęga
 9      2, XIX  |      jak najśpieszniej puklerz swój zasłonił znowu, z uszanowaniem
10      2, XXII |     dzieci, prawa, język i byt swój! Jedna bitwa przegrana może
11      2, XXVI |      książę Melsztyński własny swój obraz wyrytym znalazł...
12      2, XXVII|       Malwina obchodził. Wzrok swój chciwie napawał rozlicznymi