Tom, Rozdzial

 1      1, I     |      troskliwością i przy nim postrzegła Alisię, cel ten tkliwej
 2      1, VI    |      chciała wyjść od siebie, postrzegła na łasze, która blisko pod
 3      1, VII   |       podniósłszy na Ludomira postrzegła wyryty na jego twarzy takowy
 4      1, XIII  |      którego wprzódy nie była postrzegła. Oczy miał w nią wlepione
 5      1, XIV   | Niewiasta najpierwsza Malwinę postrzegła i dowiedziawszy się. z czym
 6      1, XIV   | dumanie wprawiły, że sama nie postrzegła, jak do miasta wróciła.
 7      1, XIV   |    moment Frankowskę w tłumie postrzegła, która z wielką pracą przedrzeć
 8      2, XV    |      ta do niej, jak tylko ją postrzegła - cały dzień ciebiem nie
 9      2, XVI   |       który stał pod oknem, i postrzegła na nim worek od kwesty,
10      2, XVI   |     zapytanie, smutek bolesny postrzegła była na jego twarzy, smutną
11      2, XXV   |  stronę, skąd głos pochodził, postrzegła na obalonym drzewie siedzącego
12      2, XXVIII|       że takowy wyraz na jego postrzegła twarzy; tym bardziej ją