Tom, Rozdzial

 1      1, VII  |         przynajmniej, bo nie możesz pojąć, nie pojmiesz nigdy, co
 2      1, VII  |      Ludomira kochała, że nie mogąc pojąć, by on się tego nie domyślał,
 3      1, IX   |             kopertę oddarła i łatwo pojąć można, z jakim uczuciem,
 4      1, XI   |           Co się dzieje ze mną, ani pojąć samej, ani Ci wyrazić nie
 5      1, XII  |         wszelkiego przedsięwzięcia, pojąć jeszcze nie mogła, jak ten
 6      1, XII  |           było w Krzewinie? Tego ja pojąć nie mogę. Ustawnie wymawiam
 7      2, XVII |             nie doświadczyła? Łatwo pojąć to można. W Głazowie młoda
 8      2, XIX  |         rzuciła kroków. Łatwo można pojąć, jaki rozruch to zdarzenie
 9      2, XX   | niebezpieczeństwie życia, najlepiej pojąć potrafią.~Przyjechawszy
10      2, XXIV |       oddaleniu i niepewności, żeby pojąć szczęście widzenia go znowu.
11      2, XXVI |          zaszli. Ani zrozumieć, ani pojąć nie mógł Zdzisław, jak ktokolwiek
12      2, XXVII|       Ludomira w całym przyrodzeniu pojąć by nic można było i że Malwina