Tom, Rozdzial

 1      1, I    |       dobroci i niewinności stać się mogłem użytecznym.~Umilkł Ludomir.
 2      1, II   |            nie porzucała, nic ci nie mogłem donieść. Powtarzać nie będę
 3      1, II   |         ponieważ w tym dniu stać się mogłem użytecznym."~Tu Ludomir
 4      1, II   |     tysiącami, ale noc całą spać nie mogłem; jednak dziś rano wstałem
 5      1, VIII |          znajdziemy się!~Wymówić nie mogłem nic więcej... Matko? czemuż
 6      1, XIV  |        niemal nigdy nic otrzymać nie mogłem. Znużony nareszcie tymi
 7      2, XVII |              dowiedzieć się i ja nie mogłem; a co mnie zaś najbardziej
 8      2, XXV  |              stary i nieprędko zajść mogłem; noc już była zupełna, gdym
 9      2, XXV  |             z nim się rozstawać, nie mogłem na sobie przemóc słabego
10      2, XXVI |              nagryzmoliłem więc, jak mogłem najlepiej, na papierku imię
11      2, XXVI |              dziecku dopytać się nie mogłem. Wkrótce potem cygaństwo
12      2, XXVII| Melsztyńskiego, przemóc na sobie nie mogłem; i nie znając ani jednej