Tom, Rozdzial

 1      1, I    |   sprawił na każdym.~- Jak mi Bóg miły - żegnając się rzekła
 2      1, I    | powiedział, i którego relacja Bóg wie jak długo byłaby potrwała,
 3      1, XIV  |       sierotami na ziemi, ale Bóg dobry, który i o Cyganach
 4      1, XIV  |    nie szkodził, niech go tam Bóg błogosławi, pomyślałem sobie.
 5      1, XIV  |      widzimisię, niech go tam Bóg sekunduje! Oddałem mu muślin
 6      2, XVII |    się tylko myślał; Florynka Bóg wie co myślała. Ciotka,
 7      2, XVII |       by z tego było wypadło, Bóg raczy wiedzieć. Ale szczęściem
 8      2, XXII |      dochodziła. Ale że teraz Bóg zechciał wziąść nieboszczyka
 9      2, XXIII|       działo, w innej stronic Bóg pomógł usiłowaniom naszym
10      2, XXV  |       i w tym nawet już życiu Bóg ją był obdarzył, przedsięwzięła
11      2, XXV  |   grzeje, ziemia i tam rodzi, Bóg tam dobry. Ciche i spokojne
12      2, XXV  |   zbyt może nierozważnym, ale Bóg jeden wie, jeśli nie w szlachetnym