Tom, Rozdzial

 1      1, I    |     najczulej ku pani przywiązani, szczerze Somorkowej w tym towarzyszyli.
 2      1, VI   |           ją ostąpili. winszowali, szczerze dobrze życzyli, bo dobrą
 3      1, XI   |        głowie się dzieje. Prosto i szczerze zdaje się to, a jednak ja,
 4      1, XIII |         się i Malwina na tym i już szczerze żałując przykrości,. którą
 5      1, XIV  |            takoż w ten moment, jak szczerze go kocha, z tąż szczerością
 6      2, XV   |            książę Melsztyński, taj szczerze (na swoje nieszczęście)
 7      2, XVII | nieprzytomnemu kuzynowi. Kuzyn się szczerze kochał i przy tym gorączka.
 8      2, XXIII|           życie, za jego szczęście szczerze niebu dziękowała. Reszta
 9      2, XXIII|             dlaczego to czyni, ale szczerze rozumiejąc, że w tym zezwoleniu
10      2, XXIV |        gwałtowne.~Zdzisław dzielił szczerze i radość, i niecierpliwość
11      2, XXIV |         wesołego, pustego Ludomira szczerze przekładała w myślach swoich