Tom, Rozdzial

 1      1, VII   |        głowę zupełnie, padł do nóg Malwiny i nic innego nie
 2      1, VIII  |  zawsze Ludomira od Malwiny, u nóg jej moje nieszczęsne wyznałem
 3      1, XIV   |  drzwiach siecie naprawiała, u nóg ich kadź stała z wodą pełna
 4      2, XIX   | laurowe męstwem jego zdobyte u nóg piękności składał, szczęśliwym
 5      2, XIX   |     oręż jego i bukiet z róż u nóg Malwiny złożył. W ten moment
 6      2, XX    |    pojechała, przyleciałem i u nóg twoich o przebaczenie mojej
 7      2, XX    |      książę Melsztyński padł u nóg Malwiny i wlepiwszy w nią
 8      2, XXII  |       rozległą krainę, która u nóg jej jakby umyślnie rozwiniętą
 9      2, XXII  |       do Warszawy, by upaść do nóg waszej książęcej mości i
10      2, XXVI  | młynarkę, którzy padłszy mu do nóg zaklęli na wszystkie najświętsze
11      2, XXVIII|           wszystko to złożył u nóg Florynki, która, od roku