Tom, Rozdzial

 1      2, XV    |    śmierci Taidy byli młynarz i młynarka, u których mieszkała, i
 2      2, XV    | zupełnie zawiedzioną: młynarz i młynarka największe mieli staranie
 3      2, XXII  |       Wszakże to ja przecie owa młynarka z Zieńkowa, od granicy tureckiej.
 4      2, XXII  |       wojny, przytulenie, które młynarka z największą wdzięcznością
 5      2, XXII  |       niepewności śmierci Taidy młynarka oświecić ją będzie mogła
 6      2, XXIV  |  szczęśliwymi się mieniły, były młynarka z Zieńkowa i Dżęga, ów Cygan,
 7      2, XXVI  |       ocucić chorego, a Dżęga i młynarka rękaw od sukni i od koszuli
 8      2, XXVI  |     wyszli po mowie Cygana, gdy młynarka do pierwszego się obracając:~-
 9      2, XXVI  |     żadną miarą dotąd nie mogę.~Młynarka, tymi słowy zachęcona, tak
10      2, XXVIII|        mrucząc sobie pod nosem.~Młynarka z Zieńkowa, poczciwa Frankowska
11      2, XXVIII|       Malwiny nie odstąpiła i z młynarką dzieci jej i Wandy wypiastowała,