Tom, Rozdzial

 1      1, I     |            zupełnie zapomniała, że kiedykolwiek grzmoty na świecie bywają,
 2      1, IV    |          świeższa i ładniejsza niż kiedykolwiek!~ ~
 3      1, XI    |         przypomni ci, że cię nawet kiedykolwiek znała.~Ale, Wando, czas
 4      2, XVI   |       mogła: "...nieszczęśliwy jak kiedykolwiek... Doryda porzucona na zawsze...
 5      2, XVII  |         nie była mogła, że Ludomir kiedykolwiek w świecie co prócz niej
 6      2, XXII  |       czuła, nic miała nadziei, by kiedykolwiek wrócić jeszcze mogły. Rozrzewniła
 7      2, XXVI  |    zgryzotę swoją cieszyłem, że go kiedykolwiek znajdę jeszcze, nie mogąc
 8      2, XXVI  |     czarniejszą, niżeli przeszłość kiedykolwiek bywała.~Stan zdrowia Ludomira,
 9      2, XXVI  |           że ją kocha bardziej jak kiedykolwiek.~Ale wróćmy się i my do
10      2, XXVII |            ja sam nie pojmuję, żem kiedykolwiek boleśnego mógł doznać uczucia.~
11      2, XXVIII| łagodniejsza, milsza, weselsza jak kiedykolwiek, uprzejmość i każdego powszechne