Tom, Rozdzial

 1      1, I    |           kiedy ty twoim słodkim głosem je śpiewasz!~Malwina, każdemu
 2      1, V    |       nie wydawał, jak wtórowany głosem Ludomira; i kiedy razem
 3      1, VII  |          jej odpowiadały, cichym głosem śpiewać zaczęła:~Być kochaną,
 4      1, XIV  |         otworzywszy drzwi grubym głosem zapytała się jej, czego
 5      1, XIV  |    pamięć dobroci jego, pochwały głosem wdzięczności mu dawane jeszcze
 6      2, XV   |           zgodnym wszyscy mówili głosem - winniśmy ochronę reszty
 7      2, XIX  |       naprzód oklaskami, a potem głosem sędziów już miał być ogłoszony
 8      2, XX   |          słowik wdzięcznym swoim głosem ciszę przerywając zdawał
 9      2, XXI  |       się najtkliwszą litością i głosem obowiązku zwyciężyć? Jeśli
10      2, XXV  |        Te słowa miłym wyrzeczone głosem (któren nawet zdawało się
11      2, XXVII| Zdzisława, radami całej familii, głosem niemal całej publiczności (