Tom, Rozdzial

 1   DoMo      |     moje przyzwyczaiło się od dzieciństwa łączyć myśl o Tobie do każdego
 2      1, I   | mlekiem ją swoim karmiła i od dzieciństwa jak własną kochała córkę.
 3      1, III |  zawsze przyjechała. Ciotka z dzieciństwa szczególnie ją kochała;
 4      1, XIV | zwyczajów narodowych, ażeby z dzieciństwa już nauczyły się lubić to
 5      2, XV  |      jako córkę, co Ciebie od dzieciństwa kochała i umierając Ciebie
 6      2, XVII|  przyszłego małżonka swego. Z dzieciństwa razem wychowani, nigdy nic (
 7      2, XIX |      napis: "Bądź co bądź." Z dzieciństwa przyjaźń najczulsza pierwszym
 8      2, XXI | Twojej! Ale, Wando, ty, co od dzieciństwa znasz mnie najlepiej, ty,
 9      2, XXV |    musiałem. Takiemu prawie z dzieciństwa prowadzonemu życiu winienem
10      2, XXVI|      ale kapitana szanując od dzieciństwa nie śmiałem mu się przeciwiać,
11      2, XXVI|     dajmy mu zapomnieć, że od dzieciństwa nie doznawał szczęśliwych