Tom, Rozdzial

 1      1, V     |   powinno, że się opisaniem jego dłużej nieco zabawię.~Malwina miała
 2      1, VIII  |         nie mogę być posłusznym, dłużej ciągnąc podróż moją. W Krzewinie
 3      1, VIII  |   którymi jedynie żyję.~Nie mogę dłużej pisać; może po chwili, spokojniejszy
 4      1, IX    |      możność wszelka tajenia jej dłużej nie opuściła mnie zupełnie.
 5      2, XV    |     nareście nie było w jej mocy dłużej usiedzieć; wstała z ściśnionym
 6      2, XV    |       mogąc samotności wytrzymać dłużej kazała zaprząc i pojechała
 7      2, XV    |          Ludomirze, który daleko dłużej, niż się spodziewała, zostawał
 8      2, XX    |         wszystko wspominając, że dłużej żyła przez ten rok jeden
 9      2, XXIII |        już siły bronienia im się dłużej i odszedłszy o kilka kroków
10      2, XXVII |         już słyszałaś Ezechiela. Dłużej smutnymi wspomnieniami nie
11      2, XXVIII| samotności, ciężaru nudów znieść dłużej w Warszawie nie niosąc umyśliła