Tom, Rozdzial

 1      1, III |      siedlisko! Obym nigdy twojej nie żałowała spokojności!~Nie chcąc dla
 2      1, XIII| potrzebniejszą, bynajmniej walców nie żałowała.~Gdy Malwina przestała tańcować,
 3      1, XIV |            tedy i bynajmniej tego nie żałowała, bo jaki taki, wojskowy
 4      2, XVI |               Dobra Malwina najczulej żałowała tej pięknej Taidy, tej matki
 5      2, XVI |              się dziwić, jeśli i tego żałowała. Jednak nie wiem, czy ten
 6      2, XXII|              wlewały w serce Malwiny! Żałowała tych chwil upłynionych,
 7      2, XXII|               tych chwil upłynionych, żałowała ich tym bardziej, iż podług
 8      2, XXII|         poświęcało? Ach! tego uczucia żałowała Malwina, tego uczucia najbardziej
 9      2, XXII|              tego uczucia najbardziej żałowała w Krzewinie, gdzie każda
10      2, XXIV|               w skrytości serca swego żałowała pośpiechu, z którym dała